De V.1 (Vergeltungswaffe 1) was een onbemand straalvliegtuig dat door de Duitse Luftwaffe werd ingezet als vliegende bom. De Fieseler Fi 103 - vernoemd naar de Duitse vliegtuigfabrikant van het wapen - of FZG-76 - FZG naar Flakzielgerät ofwel luchtafweerdoelapparaat, had een lengte van 7,9 meter en een spanwijdte van 5,3 meter. De V.1 kon een maximumsnelheid van 656 km/h bereiken en had een bereik van 240 tot 400 kilometer. Een V.1 woog 2180 kilogram en had een springkop van 850 kilogram. De motor van de V.1 liep op gewone kerosine. Het V.1-geleidingssysteem was erg simpel en bestond uit een automatische piloot gekoppeld aan een gyrokompas. Deze stuureenheid regelde alleen de hoogte en de snelheid. De afstand naar het doel werd slechts grofweg ingeschat - nauwkeurigheid was geen vereiste – en een door een propellertje in de neus aangedreven teller bepaalde wanneer deze afstand was bereikt. Voor de lancering werd de teller zodanig ingesteld dat deze boven het ingeschatte doel op 0 kwam te staan. Met de ingestelde teller was slechts een naar het westen (of zuiden) wijzende lanceerrail nodig; de automatische instelling deed de rest. Vanaf 13 juni 1944, een week na de geallieerde landing in Normandië, werden in totaal meer dan 9.000 V1’s gelanceerd naar doelen in Engeland, België en Frankrijk.

Zo’n 2.000 V.1’s kwamen op Nederlands grondgebied terecht tijdens de Tweede Wereldoorlog.

V1 INSLAGEN IN NEDERLAND